Help mij...

En daar zat ze dan; daar lag het hele verhaal in een notendop op tafel. Ze voelde zich opgelucht maar ook ongemakkelijk. Want ze liep al zo lang met dat vervelende, zware gevoel. Dat gevoel waarover ze al heel lang had gedacht dat ze "er gewoon overheen moest stappen", "mee moest leren leven", "dat dit gevoel nou eenmaal bij haar leven hoorde". Dat gevoel kreeg woorden bij mij aan tafel en nu werd het gevoel ineens het verhaal. Het verhaal waar ze nog geen woorden aan had kunnen geven, maar langzaamaan door de coaching sessies heen kwam haar verhaal tot stand.

Waar we begonnen met een energie analyse waarin duidelijk werd dat zij zich somber, onzeker, overgevoelig, volgzaam, dom, energieloos voelde, brachten we nog veel meer in kaart. Ze wilde zo graag leven met energie. Ze wilde zo graag ontdekken wat haar dromen zijn. Ze wilde zo graag van haar sombere gedachten af want die blokkeerden steeds de weg naar nieuwe activiteiten. Nu kwam er ook nog bij dat ze door haar autisme tegen heel veel drempels aanliep en het zelf niet kon overzien en vormgeven. In haar hele leven was God altijd belangrijk geweest maar ook daarin verlangde ze naar meer beleving omdat ze vroeger bij de zanggroep zoveel vreugde van God had ervaren.

We zijn aan de hand van tekeningen begonnen met haar leven in beeld brengen. Beelden in plaats van woorden. Kleuren en vormen die betekenis kregen: De betekenis die zij er aan gaf en die haar verhaal van haar jeugd lieten zien. Als jong kind was zij levensbedreigend ziek geweest en van daaruit zijn veel angsten ontstaan. Angsten waarvan zij later ontdekte dat die haar karakter hadden ondergesneeuwd. Onder die sneeuwlaag leek alles bevroren; het ondernemende en actieve kind, het dansende meisje, de onderzoeker. We gingen terug naar dat meisje van voor de ziekte en langzaam herontdekte zij hoe God haar had gemaakt en wat er in haar eigenlijk aan het zoeken was om weer in actie te komen. De botsing van de angst met de wil om te leven gaven een vervelend gevoel. We kregen ook een inkijkje in de strijd die in haar denken plaatsvond. Oh wat kunnen er veel gedachten in een hoofd komen die zo waar lijken. Maar als we ze onder de loep nemen en de bijbel er naast leggen en lezen hoe God daarover denkt, dan ontdekken we nieuwe waarheid. We hebben veel gedachten bij God gebracht en er is zo'n nieuwe vrijheid ontstaan. Deze vrouw is zo gaan ontdekken wie zij is, of eigenlijk wie ze altijd al was, en daarmee gaat zij stap voor stap nieuwe dingen doen. Ze is losgekomen!

In het coachingstraject:

• vond ze haar energie terug,

• doet ze meer en meer wat ze leuk vindt,

• heeft ze haar passies ontdekt,

• heeft ze inzicht gekregen in haar liefdestaal en kan zij nu van zichzelf houden,

• heeft ze nieuw werk gezocht en gevonden,

• is ze meer met haar gezin gaan delen wat heel mooi uitwerkt.

Wow! Wat ben ik ook deze keer weer onder de indruk van het verschil van een coachee bij de start en de coachee bij het einde van het traject. Het zijn intense processen. De Heilige Geest leidt ons er doorheen. De Bijbeltekst van psalm 121 is zo mooi: Ik sla mijn ogen op naar de bergen, vanwaar mijn hulp komen zal. 2 Mijn hulp is van de HEERE, Die hemel en aarde gemaakt heeft.

Ben je ook op zoek naar hulp? Herken jij je in (delen van) dit verhaal? Worstel jij met vragen over zingeving, je emoties, je geloof; dan mag je me contacten. Want je hoeft het niet alleen te doen. Je hebt al lang alleen geworsteld en mag hierin een stap voor jezelf zetten en hulp vragen. Samen is het lichter, samen gaan we op zoek, en wie zoekt...

Lieve groet,

Myrna