Wat voor beeld heb jij bij een woestijn?
Misschien heb je een beeld met van die prachtige, langgerekte zandduinen, kilometers zand, heerlijk zonnetje, warmte, palmboom... een oase.
Vaak is het anders in een woestijn.
Heet! Droog! Schaduwloos... eindeloze bloedhete zandvlakten, uitzichtloze omgeving, eenzaamheid, wanhoop...
Als je het beeld van de woestijn op jouw leven legt, waar leef jij in?
Voelt je hele leven momenteel als een droge, schaduwloze en uitzichtloze woestijn? Of zijn er woestijnplekken? Waar je je eenzaam, alleen, stuurloos en wanhopig voelt omdat je zoveel hebt meegemaakt? Of omdat je door alle geluiden en stemmen om je heen niet meer weet wat je zelf denkt, voelt en wilt?
David uit de bijbel heeft letterlijk en figuurlijk veel in de woestijn geleefd. Vaak stond hij er alleen voor, wilde men hem gevangen nemen en doden, en voelde hij zich eenzaam en wanhopig. Hij leefde onder zware omstandigheden.
En weet je wat ik zo gaaf vind...
Elke keer als hij zich naar God wendt, lees ik dat hij kracht krijgt, en hulp, dat hij beschermt wordt en dat hij vrede krijgt. Vrede in zijn hart. En vanuit die vrede kan David zelfs "onder de schaduw van Zijn vleugels vrolijk zingen." Psalm 63:8
Stel; je zit in een woestijn en wil er uit, hebt behoefte aan schaduw, water, troost of een luisterende coach; neem dan contact met me op. Dan kunnen we er eens over praten of ik wat voor je kan betekenen.
Lieve groet,
Myrna