Als het leven pijn doet
en de storm tekeer gaat...
als alles anders gaat dan gedacht of gehoopt,
als iemand er niet meer is die je graag mocht, of als iemand er niet meer is die jij moeilijk vond (of wat voor naam jij daar aan geeft)...
Als het leven pijn doet
en de storm in je ziel tekeer gaat
blijf je staan... tot stilstand gekomen... bevroren... vastgelopen... niet meer in beweging en de suis in je hoofd, de kloppingen van je hart, de ruis in je oren nemen toe...
Een tijd van moeite; is er nu gekomen of is hier al aan vooraf gegaan. Je worstelt, je ploetert, je zoekt naar antwoorden of eigenlijk liever naar munitie.
Munitie om mee te kunnen schieten, niet met kogels maar met woorden of gevoelens of beredeneringen om te kunnen verklaren en onderbouwen waarom iets wel of niet mag gebeuren..
Maar wat als alle stormen, munitie, verlies en overtuigingen je nou juist in de suis, kloppingen en ruis houden... Dat je helemaal niet meer op het punt van rust en vrede kunt komen? Je echt niet meer weet hoe je dit alleen moet doen. De vrolijkheid van vroeger, je lach die uitgestorven is, het mooie wat er niet meer lijkt te zijn. Als het licht in je leven bijna is gedoofd, je enthousiasme verstilt, je koud en kil bent geworden, stil geworden, niet meer de jij die je ooit was...
Dan zit je vast, zicht kwijt, moed verloren.
Blijf dan nu niet alleen! Zoek hulp.
Ga naar iemand die je vertrouwt, die naar je luistert, je echt hoort en jou biddend bij Gods Vaderhart brengt. Vertel al je pijn, je zorgen, je schaamte, je zelfverwijten, je verdriet, je wanhoop. Praat er over. Dat lucht op.
De emoties die je voelt, positief of negatief, geven kleur aan je bestaan en brengen leven in de brouwerij.
Heb jij daar ook zin in? Leven in volle kleur, genietend, groeiend en bloeiend?
Dat begrijp ik helemaal. Neem gerust contact met me op als deze blog je raakt en je een luisterende coach kunt gebruiken.
Gods zegen voor jou.
Lieve groet,
Myrna
Comments